Η κοιμώμενη νύφη

Η ηρεμία σα νυφικό σε σκέπαζε,
στολίδι έγινε η μοναξιά,
χθες γαλήνεψε η ψυχή σου
σε ύπνο ωσάν έπεσες βαθιά.

Κοιμήσου αγαπημένη,
ξεκούραστη να σ´ εύρει ο Εσπερινός.
Κανείς πια δε σ´ αποπέρνει
αφού ο δρόμος είν´ αλαργινός.

Ελεύθερη, νυφούλα μου,
απ´ των έμβιων τα δεσμά,
διάβαινε τη μοίρα σου
κι είθε να μην περάσεις ποτέ στη λησμονιά.